Zowel in de medische wereld als in de politiek groeit het besef dat het Nederlandse zorgstelsel op de schop moet. We staan voor een fundamentele uitdaging. Mede door de vergrijzing en de hiermee gepaard gaande toename van chronische ziektes.

Hierbij besteedt men steeds meer aandacht aan het potentieel van reactieve, proactieve en persoonlijke modellen van zorg op afstand (verder telezorg genoemd). Met name om te kunnen voldoen aan de behoeften op het gebied van gezondheidszorg en zorg van de steeds ouder wordende bevolking. De zorgkosten lopen de laatste jaren snel op en de manier waarop de financiering nu geregeld is, remt kansrijke innovaties af.

Een sleutelrol lijkt weggelegd voor telezorg. Daarmee zijn enerzijds besparingen haalbaar en anderzijds kan de zorgverlening over een breed front naar een hoger niveau worden getild: van reactief naar proactief. Ook de patiënt wordt er beter, zelfstandiger en gelukkiger van. Een enorme kans!

Resultatenmodel maakt vergelijken mogelijk

Een internationaal onafhankelijk onderzoeksprogramma heeft onlangs de inzet van telezorg geanalyseerd: wat zijn de effecten voor de verschillende betrokken groepen én het hele ecosysteem van de zorg. In de praktijk bestaat er nog steeds te weinig duidelijkheid over de economische en operationele voor- en nadelen. 

Begin 2020 hebben de onderzoekers een resultatenmodel gepresenteerd dat die effecten inzichtelijk maakt. Ze zijn voortaan eenvoudiger te kwantificeren en te vergelijken. Handig voor analisten, onderzoekers en beleidsmakers. Het model biedt bijvoorbeeld een praktisch handvat voor het maken van keuzes tussen verschillende telezorgdiensten. Het maakt ook de beoordeling mogelijk van de effectiviteit van toekomstige toepassingen.

Quadruple Aims

De in het onderzoek toegepaste benadering sluit aan bij de algemeen geaccepteerde Quadruple Aims-gedachte. Die gaat uit van vier doelstellingen: verbetering voor de servicegebruikers (patiënten) en hun familieleden/mantelzorgers, verbetering voor de zorgorganisaties en zorgverleners, voor de volksgezondheid en medische zorg als geheel en het verlagen van de kosten per hoofd van de bevolking. 

Alleen al met (reactieve) personenalarmering, zo heeft eerder Brits onderzoek uitgewezen, is de besparing gemiddeld 5.400 Engelse pond per servicegebruiker. Breidt men deze reactieve telezorg uit tot proactieve en persoonlijke telezorg, komt daar nog 5.900 Engelse pond bij. Dat is het bedrag dat voor intramurale zorg wordt uitgespaard. doordat patiënten gemiddeld ruim 8,5 maand langer veilig zelfstandig kunnen blijven wonen. 

Datagedreven, voorspellende analyses

Vergrijzing is een van de oorzaken van de toenemende zorgkosten. Telezorg maakt het mogelijk duurdere zorg, welzijn of medische diensten uit te stellen of te vermijden. Niet alleen kunnen mensen dankzij telezorg langer zelfstandig blijven wonen en hebben ze minder zorg nodig, het maakt hen ook gelukkiger. Ze hebben een sterker gevoel van veiligheid en zelfredzaamheid.

Maar er kan nog zoveel meer. Met geavanceerde vormen van telezorg – proactief, persoonlijk en gebruikmakend van datagedreven, voorspellende analyses – kunnen we servicegebruikers, hun familie, mantelzorgers en professionele zorgverleners nog beter en doelgerichter ondersteunen. Want een van de voornaamste conclusies is dat iedereen beter wordt van proactieve telezorg.

Minder ambulances en spoedopnames

Op die manier voorkomen we veel noodsituaties en ongewenste voorvallen. Dat maakt de zorgverlening beter planbaar en vermindert het aantal noodsituaties. Zo zijn de ervaringen in Spanje, waar men vooroploopt als het gaat om proactieve telezorg, dat er 36% minder ambulanceritten en spoedopnames nodig zijn. Dat is niet alleen financieel gunstig voor zorgverzekeraars, maar ook veel aangenamer voor de patiënten zelf én hun familieleden. Die slapen gegarandeerd een stuk geruster. 

Wilt u hier meer over weten? Houd dan onze komende blogs in de gaten!